خطبه سيّد الشّهداء راجع به معرفت خدا و امام
از جمله فرمايشات حضرت سيّد الشّهداء أبا عبدالله الحسين بن عليّ بنأبيطالب عليهم السّلام است كه روزي به عنوان خطبه براي اصحاب خود ايراد نمودند: أَيُّهَا النَّاسُ! إنَّ اللَهَ مَا خَلَقَ خَلْقَ اللَهِ إلاَّ لِيَعْرِفُوهُ؛ فَإذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ، وَاسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَه مَا سِواهُ. فَقَالَ رَجُلٌ: يَابْنَ رَسُولِ اللَهِ! مَا مَعْرِفَه اللَهِ عَزَّ وَجَلَّ؟ فَقَالَ: مَعْرِفَه أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ، إمَامَهُ الَّذِي يَجِبُ عَلَيْهِمْ طَاعَتُهُ
«اي مردم! بدرستيكه خداوند خلق خود را نيافريده است، مگر از براي آنكه به او معرفت و شناسائي پيدا كنند. پس زمانيكه او را بشناسند، در مقام بندگي و عبوديّت او برميآيند؛ و به واسطه عبادت و بندگي او از عبادت و بندگي غير او از جميع ما سِوي مُستغني ميگردند. در اينحال مردي گفت: اي پسر رسول خدا! معرفت خداوند عزّوجلّ چيست؟ حضرت فرمود: معرفت و شناخت اهل هر زمان، امام خود را كه واجب است از او اطاعت و پيروي نمايند.»